SIADAJ! BIEGAMY!

Jestem już na Szlaku. Na pożegnanie zostawiłem Wam oto:

 

Tymczasowo zawieszam swoja działalność w internecie. Tymczasowo zawieszam swoja działalność w wielu dziedzinach Życia.

Ostatnie dwa i pół roku dzieliłem się z Wami moim życiem. Dzieliłem sie swymi przygodami, radościami i przemyśleniami. Smutkiem sie nie dzieliłem, smutek zostawiałem dla siebie. W ciągu tego czasu dostałem od Was znacznie więcej, niż sam Wam dałem. Dziesiątki wzruszających listów, setki nowych wspaniałych znajomości, tysiące głębokich myśli, miliony uśmiechów i dobrych życzeń, złoty deszcz pozytywnej Energii, a przy tym wszystkim wielka kupa śmiechu! Dziękuję Wam wszystkim bardzo bardzo mocno!!!

Jestem już na Szlaku. Wybyłem (to najlepsze słowo) w długa i trudną podróż. Już nie ma ze mną kontaktu, teraz łapie kontakt sam ze sobą i zwiewnie się przy tym uśmiecham.

Zostawiam Wam także wiersz, który napisałem na kartkówce z języka polskiego w III klasie Liceum:

a jesli ja nie chce?

z cegiel domu budowac

tylko z umyslow pikantnych?

a jesli ja zechce?

nie drzewa acz zamet siac

w tak pieknie ulozonym zyciu?

a jesli ja nie chce?

a jesli ja zechce?

nie syna lecz forme splodzic

o granicach bez granic

sama nauczy sie chodzic

a jesli nie zechce?

To było prawie 11 lat temu..:)

Jeszcze raz dziękuję, ze nosiliście pasikonia na rękach.

 

Zaglądajcie tu czasami. 

Któregoś dnia, a będzie wtedy świeciło Słońce, zapachem paczuli wymaluje POST na internetowej łące.